آیا قبل از بیت کوین ارز دیجیتال دیگری وجود داشت؟

در سال های اخیر توجه ها به سمت سرمایه گذاری و بازار ارز های دیجیتال زیاد بوده و هر روز این بازار شاهد افزوده شدن افراد جدید به این شبکه است، با وجود رشد فناوری های دیجیتال این بازار ها پر رونق تر می شوند.

با وجود نوسانات بازار ارز های دیجیتال و افت و خیز های موجود یک ارز دیجیتال وجود دارد که همه توجه ها را به خود جلب کرده است، این ارز بیت کوین (BTC) است.

بسیاری از سرمایه گذاران بازار دارایی های دیجیتال، بیت کوین را ارز دیجیتال اصلی در این بازار می دانند.

بیت کوین در سال 2009 توسط یک یا گروهی از برنامه نویسان با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد و عصر جدیدی از دنیای بلاکچین و دارایی دیجیتال را ایجاد کرد.

وایت پیپری که برای بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو منتشر شد، مفهوم فناوری بلاکچین را برای اولین بار توصیف می کند و اعلام می کند که شبکه مهر زمانی تراکنش ها را با هش کردن آن ها در زنجیره ای از اثبات کار مبتنی بر هش ثبت می کند و رکوردی را تشکیل می دهد که بدون انجام مجدد آن قابل تغییر نیست.

در این موضوع که بیت کوین انقلابی را در فضای ارز دیجیتال داشته است، شبکه های مختلف هر ساله با تقلید از شبکه بیت کوین فورک های مختلفی را با توجه به مدل ساختاری بیت کوین ایجاد کرده اند.

تلاش های اولیه در هلند

بر اساس گزارشات مقاله های مربوط به ارز دیجیتال، اولین تلاش برای ایجاد یک ارز دیجیتال در واقع حدود 20 سال قبل از ایجاد بیت کوین در هلند اتفاق افتاد.

زمانی که پمپ بنزین ها از دزدی شبانه رنج می بردند، گروهی از توسعه دهندگان سعی کردند پول را به کارت های هوشمندی تبدیل کنند تا برای استفاده در پمپ بنزین ها مناسب باشد و با استفاده از این طرح دیگر خطر جان افراد و جایگاه های سوخت را تهدید نمی کرد.

راننده کامیون ها به جای استفاده از پول نقد و کاغذی با استفاده از این کارت ها مشکلات خود را حل می کردند، می توان این مورد را اولین نمونه از پول نقد الکترونیکی در نظر گرفت که تا حدودی پیوند با ارز دیجیتال دارد.

پول نقد یا فرمول کور

تقریبا در زمان تلاش ها برای ساخت ارز دیجیتال در هلند و شاید کمی قبل تر، شخصی با نام دیوید چاوم یکی از متخصصان شبکه و برنامه نویس آمریکایی شکل متفاوتی از پول را به صورت الکترونیکی امتحان کرد.

او یک ارز دیجیتال را می خواست ایجاد کند که پول را به صورت ایمن و خصوصی بین افراد جابجا کند، که شباهت بسیار زیادی با ارز دیجیتال امروزی دارد.

دیوید چاوم Chaum یا به اصطلاح فرمول کور را برای رمزنگاری و امنیت اطلاعات ارسال شده بین افراد ایجاد کرد.

بنابراین فرمول کور می تواند به طور ایمن بین افراد جا به جا شود و دارای قابلیت عدم ردیابی نیز می باشد.

دیوید چاوم دیجی کش را تاسیس کرد تا چندین سال بعد تصور ذهنی خود را عملی کند.

دیجی کش در نهایت در سال 1998 ورشکسته شد، اما برخی از فرمول های این شرکت نقش مهمی در توسعه ارز دیجیتال ایفا کرد.

پول مبتنی بر وب

در دهه 1990، تعدادی از استارت آپ ها برای پیشبرد اهداف دیجی کش بسیار تلاش کردند.

پی پل (PayPal) بیشترین تاثیر ماندگار را در دنیای مالی گسترده داشت، این شبکه توانست در پرداخت های آنلاین انقلابی به پا کند و این امکان را به افراد می داد تا به سرعت و ایمن، پول را از طریق مرورگر های وب از حسابی به حساب دیگر منتقل کنند.

این شبکه از مقلدین خود الهام گرفت و از جمله شرکت هایی بود که برای معاملات طلا از طریق مرورگر های وب اقدام کرد، یکی از موفقیت‌ آمیزترین عملیات های این شرکت e-gold نام داشت که به افراد در ازای طلای فیزیکی و سایر فلزات گرانبها اعتبار آنلاین ارائه می‌کرد.

B-money

در سال 1998، توسعه دهنده وی دای یک سیستم نقدی الکترونیکی ناشناس و توزیع شده به نام B-money را پیشنهاد کرد.

پیشنهاد دو پروتکل توسط دای

دای دو پروتکل مختلف را پیشنهاد کرد، از جمله یکی که به کانال پخشی نیاز داشت که همزمان و غیرقابل پارازیت باشد. در نهایت، B-money هرگز موفق نبود در واقع، از بسیاری جهات با بیت کوین کاملاً متفاوت بود. با این وجود، این تلاش برای یک سیستم نقدی الکترونیکی ناشناس، خصوصی و ایمن بود. در سیستم B-money، از نام مستعار دیجیتالی برای انتقال ارز از طریق یک شبکه غیرمتمرکز استفاده می شود. این سیستم حتی شامل ابزاری برای اجرای قرارداد در شبکه نیز بدون استفاده از شخص ثالث بود. اگرچه Wei Dai یک وایت پیپر برای B-money پیشنهاد کرد، اما در نهایت نتوانست توجه کافی را برای پرتاب موفقیت آمیز به خود جلب کند.

بیت گلد

بیت گلد سیستم ارز دیجیتال دیگری بود که قدمت آن به دوره B-money بر می‌گردد.

بیت گلد توسط Nick Szabo پیشنهاد شد و با سیستم اثبات کار خود ارائه شد که از برخی جهت ها با فرآیند استخراج بیت کوین امروزی مشابه است.

از طریق این روش راه حل های رمزنگاری جمع آوری شده و سپس به همان شیوه ای که یک بلاکچین مدرن عمل می کند، برای عموم منتشر شد.

با این حال شاید موضوعی که راجب بیت گلد جلب توجه می کند، به دور شدن این سیستم از وضعیت متمرکز مربوط می شود، هدف بیت گلد دوری از تکیه کردن به توزیع کنندگان و مقامات متمرکز در ارز ها بود.

هدف Szabo این بود که بیت گلد خواص طلایی واقعی را داشته باشد، در نتیجه کاربران را قادر می سازد تا واسطه ها را به طور کامل حذف کنند.

بیت گلد، مانند B-money، در نهایت با شکست مواجه شد، با این حال الهام بخش برای گروه بزرگی از ارز های دیجیتال بود که امروزه در بازار است.

هش کش

به گفته The Merkle، هش کش که در اواسط دهه 1990 توسعه یافت، یکی از موفق ترین ارز های دیجیتال قبل از بیت کوین محسوب می شد.

هش کش برای چندین هدف از جمله به حداقل رساندن ایمیل های بیهوده و جلوگیری از حملات DDoS طراحی شده است.

هش کش طیف وسیعی از احتمالات را ایجاد کرد که تقریبا دو دهه بعد از ایجاد شدنش محقق شد.

هش کش از یک الگوریتم اثبات کار برای کمک به تولید و توزیع ارز های جدید مانند بسیاری از ارز های دیجیتال قدیمی استفاده کرد.

در واقع هش کش با برخی از مشکلات ارز های دیجیتال امروزی مواجه شد و در سال 1997 با افزایش نیاز به قدرت پردازش در نهایت کمتر توانست موثر واقع شود.

زمانی که بیت کوین در سال 2009 توسعه یافت، نسل جدیدی از ارز های دیجیتال را راه اندازی کرد، بیت کوین از نظر غیر متمرکز بودن و توسعه فناوری بلاکچین با بسیاری از ارز های دیجیتال گذشته یا پروژه های مشابه با ارز دیجیتال متفاوت است.

پس از بیت کوین بسیاری از ارز های دیجیتال راه اندازی شده اند و بدون هیچ مشکل و دردسری امروزه می توان یک ارز دیجیتال را ایجاد کرد و شبکه ای را بر اساس شبکه های اصلی ارز دیجیتال ایجاد کرد، اما در گذشته ساخت یک شبکه بسیار سخت بود.