مدیریت دارایی چیست؟

مدیریت دارایی به معنی عمل افزایش ثروت در طول زمان از طریق کسب و نگهداری سرمایه گذاری هایی است که پتانسیل افزایش ارزش را دارند.

افراد متخصص در حوزه مالی، خدمات مدیریت دارایی را برای دیگران انجام می دهند، به این افراد مدیر پرتفوی یا سبد گردان نیز گفته می شود.

بسیاری از این افراد به طور مستقل کار می کنند و بسیاری از آن ها برای بانک ها و یا سایر موسسات مالی کار می کنند.

شرکت ها یا افرادی که مدیریت دارایی را انجام می دهند با عنوان هایی مثل سبد گردان، پرتفوی گردان یا مشاور مالی نیز شناخته می شوند.

نکات کلیدی

• هدف مدیریت دارایی، به حداکثر رساندن ارزش یک سبد سرمایه گذاری در طول زمان و در عین حال حفظ سطح قابل قبول ریسک است.
• مدیریت دارایی یا پرتفوی گردانی یکی از خدمات موسسات مالی است که به افرادی که دارایی با ارزش بالا دارند، شرکت ها، نهاد های دولتی و سرمایه گذاران نهادی ارائه می شود.
• این شرکت ها مسئولیت هایی مانند امانت داری از دارایی و سرمایه افراد را دارند، این مجموعه ها یا افرادی که دارایی ها را مدیریت می کنند از طرف صاحب سرمایه و دارایی تصمیمی می گیرند و اقدام می کنند و ملزم به انجام این کار با حسن نیت هستند.

درک مدیریت دارایی

مدیریت دارایی دارای یک هدف دو جانبه است، اول افزایش ارزش دارایی و دوم کاهش ریسک.

برای مدیریت دارایی اولین سوالی که از مشتری می شود میزان تحمل ریسک است، بازنشسته ای که با درآمد حاصل از پورتفوی زندگی خود را سپری می کند یا مدیران صندوق بازنشستگی که صندوق های بازنشستگی را کنترل و نظارت می کند، ریسک گریز هستند یا حداقل می توان گفت که باید ریسک گریز باشند، اما یک فرد جوان یا ماجراجو ممکن است بخواهد در سرمایه گذاری های پر خطر شرکت کند و میزان ریسک بیشتری را تحمل کند.

بسیاری از افراد میزان ریسک وسط را انتخاب می کنند و افرادی که قصد مدیریت دارایی را دارند سعی می کنند دقیقاً مکانی را که مشتری در نظر دارد را شناسایی کند و بر اساس خواسته او جلو بروند.

نقش کسی که مدیریت دارایی را بر عهده دارد این است که تعیین کند برای تحقق اهداف مالی مشتری در محدوده تحمل ریسک مشتری چه سرمایه گذاری هایی را انجام دهد و از چه سرمایه گذاری هایی اجتناب کند.

سرمایه گذاری ها ممکن است شامل سهام، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، کالاها و موارد دیگر باشد.

از شخصی که مدیریت دارایی را بر عهده دارد انتظار می رود با استفاده از ابزار های تحلیلی کلان و خرد تحقیقات دقیق را انجام دهد، این تحقیقات شامل تجزیه و تحلیل آماری روند بازار غالب، بررسی اسناد مالی شرکت و هر مورد دیگری است که به دستیابی هدف اعلام شده در مورد افزایش دارایی کمک می کند.

نحوه کار شرکت های مدیریت دارایی

شرکت های مدیریت دارایی برای تامین نیازهای سرمایه گذاری افراد و موسسات با ارزش خالص رقابت می کنند.

حساب‌های نگهداری شده توسط مؤسسات مالی اغلب شامل امتیازات چک‌نویسی، کارت‌های اعتباری، کارت‌های نقدی، وام‌های حاشیه‌ای و خدمات کارگزاری است.

هنگامی که افراد پول را به حساب های خود واریز می کنند، معمولاً در صندوق بازار پول قرار می گیرد که بازدهی بیشتری نسبت به یک حساب پس انداز معمولی ارائه می دهد. دارندگان حساب می توانند بین صندوق های تحت حمایت شرکت بیمه سپرده فدرال (FDIC) و صندوق های غیر FDIC یکی را انتخاب کنند.

مزیت اضافه شده برای دارندگان حساب این است که تمام نیازهای بانکی و سرمایه گذاری آنها می تواند توسط همان موسسه برآورده شود.

این نوع حساب‌ها تنها از زمان تصویب قانون Gramm-Leach-Bliley در سال 1999 ، که جایگزین قانون Glass-Steagall شد، امکان‌پذیر بوده است. قانون گلس-استگال در سال 1933، که در دوران رکود بزرگ به تصویب رسید، بین بانکداری و خدمات سرمایه گذاری جدایی ایجاد کرد. اکنون آنها فقط باید یک " دیوار چینی " بین لشکرها حفظ کنند.

نمونه ای از یک موسسه مدیریت دارایی

مریل لینچ یک حساب مدیریت نقدی (CMA) ارائه می دهد تا نیازهای مشتریانی را که مایلند گزینه های بانکی و سرمایه گذاری را با یک وسیله نقلیه، زیر یک سقف دنبال کنند، برآورده کند.

این حساب به سرمایه گذاران امکان دسترسی به یک مشاور مالی شخصی را می دهد. این مشاور، مشاوره و طیف وسیعی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری را ارائه می‌دهد که شامل عرضه‌های عمومی اولیه (IPO) است که مریل لینچ ممکن است در آن شرکت کند، و همچنین معاملات ارز خارجی.

نرخ بهره برای سپرده های نقدی طبقه بندی شده است. حساب های سپرده را می توان به یکدیگر متصل کرد تا همه وجوه واجد شرایط برای دریافت نرخ مناسب جمع شوند. اوراق بهادار نگهداری شده در حساب تحت چتر حمایتی شرکت حمایت از سرمایه گذاران اوراق بهادار (SIPC) قرار می گیرد. SIPC دارایی های سرمایه گذار را در برابر ریسک ذاتی محافظت نمی کند، بلکه از آن دارایی ها در برابر شکست مالی خود شرکت کارگزاری محافظت می کند.

همراه با خدمات معمولی چک‌نویسی، این حساب دسترسی سراسری به دستگاه‌های باجه خودکار بانک آمریکا (ATM) را بدون کارمزد تراکنش ارائه می‌دهد. خدمات پرداخت قبض، انتقال وجه و حواله های سیمی در دسترس است. برنامه MyMerrill به کاربران امکان می دهد از طریق یک دستگاه تلفن همراه به حساب کاربری دسترسی پیدا کرده و تعدادی از عملکردهای اساسی را انجام دهند.

حساب‌هایی با دارایی‌های واجد شرایط بیش از 250000 دلار از هزینه 125 دلاری سالانه و ارزیابی 25 دلاری اعمال شده برای هر حساب فرعی که نگهداری می‌شود، چشم پوشی می‌کنند.

تفاوت یک کارگزاری و یک مجموعه مدیریت دارایی

موسسات مدیریت دارایی، شرکت های امانی هستند، به این منظور که مشتریان آن ها اختیار معامله به روی حساب های شخصی خود را به این موسسات می دهند و آن ها از نظر قانونی موظفند از طرف مشتری با حسن نیت عمل کنند.

گارکزارن به این گونه عمل می کنند که قبل از انجام معامله، از مشتری کسب اجازه می کنند و کارگزاران به مشتریان این امکان را می دهند تا تصمیمات معاملاتی خود را بگیرند و معاملات را آغاز کنند.

شرکت های مدیریت دارایی به افراد ثروتمند توجه ویژه ای دارند، آن ها معمولا قدرت سرمایه گذاری بالایی دارند و مثل کارگزاری ها کارمزد دریافت نمی کنند و درآمد خود را با توجه به میزان سرمایه مشتریان تغییر داده و به شیوه های مختلف مانند؛ دریافت درصد خاصی از سود یا حقوق و... درآمد خود را حاصل می کند.

کارگزاری ها به روی همه مردم برای سرمایه گذاری یا معامله باز هستند، شرکت های دارای اسناد قانونی نیز جزو مشتریان کارگزاری ها هستند، کارگزاری ها وظیفه انجام معاملاتی را دارند که افراد و صاحبان یک سبد معاملاتی دستور آن ها را صادر می کند و درآمد کارگزاری ها از کارمزدی بابت تراکنش های مالی به دست می آید، می توان اینگونه بیان کرد که کارگزاری ها رابطی بین معامله گران و سرمایه گذار ها با بازار های مالی هستند اما سبد گردان ها یا افرادی و موسساتی که مدیریت دارایی را انجام می دهند، کسانی هستند که دستور معاملات را به جای صاحب سبد ها به کارگزاری ها ارسال می کنند.

وظایف افراد یا موسسات مدیریت دارایی

یک فرد یا موسسه که مدیریت دارایی انجام می دهد زمانی که با یک مشتری ارتباط می گیرد باید اهداف بلند مدت مشتری را بررسی و شناسایی کند و میزان ریسک مشتری را برای رسیدن به هدف بررسی کند.

شخص یا مجموعه ای که مدیریت دارایی ها را انجام می دهد پس از بررسی های لازم باید ترکیبی از سرمایه گذاری ها را به سرمایه گذار پیشنهاد کند که با هدف او منطبق باشد.

اگر سرمایه گذار موافقت خود را جهت مدیریت اعلام کرد، شخصی که کنترل پرتفوی را بر عهده می گیرد مسئول ایجاد پرتفوی، نظارت روزانه بر آن، ایجاد تغییرات در آن در صورت نیاز و ارتباط منظم و مداوم با مشتری در مورد تغییرات است.