تعریف ارزش خالص یک دارایی

ارزش مجموع دارایی هایی که یک شخص یا یک شرکت یا مجموعه در اختیار دارد ارزش خالص می گویند.

زمانی که مجموع بدهی ها را از ارزش کل دارایی کم می کنید می توانید ارزش خالص را بدست آورید.

ارزش خالص معمولا به عنوان الگویی برای بررسی شفافیت و وضعیت مالی یک شرکت به کار می رود.

نکات کلیدی

• ارزش خالص مفهومی است که برای کمیت به کار می رود و ارزش یک مجموعه یا شرکت را تعیین می کند، ارزش خالص را می توان برای دارایی های یک شخص، شرکت، بخش و یا حتی یک کشور مورد استفاده قرار داد.
• با ارزش خالص می توان تصویری از وضعیت مالی و شفافیت یک شرکت را مشاهده کرد.
• در بازار های مالی و معاملات، ارزش خالص را به عنوان ارزش دفتری یا حقوق صاحبان سهام نیز می شناسند.
• افراد یا مجموعه هایی که ارزش خالص دارایی هایشان بالا است به عنوان افراد یا شرکت های با ارزش خالص بالا (HNWI) شناخته می شوند.

درک ارزش خالص

ارزش خالص به معنی ارزش تمام دارایی ها با کم کردن بدهی است.

دارایی شامل تمام املاک، اسناد، اوراق بهادار، وسیله یا شیء و یا هر موردی است که دارای ارزش پولی باشد.

بدهی شامل تمام تعهداتی می شود که باعث می شود برای انجام این تعهدات از منابع و دارایی ها استفاده شود، مانند وام و یا موارد دیگر.

ارزش خالص می تواند مثبت یا منفی باشد، ارزش خالص مثبت یعنی دارایی ها از بدهی ها بیشتر هستند و ارزش خالص منفی به این معنی است که بدهی ها از دارایی ها بیشتر هستند.

ارزش خالص مثبت نشان دهنده این موضوع است که شرایط مناسب و عملکرد سالم در مجموعه است و ارزش خالص منفی نشانه دهنده شرایط نامناسب و وجود نگرانی ضمن کاهش دارایی است.

بهترین راه برای مناسب بودن ارزش خالص کاهش میزان بدهی است و ثبات دارایی که باعث افزایش دارایی نیز می شود، افزایش دارایی باید در شرایطی باشد که بدهی ها کاهش داشته باشند یا ثابت بمانند، افزایش دارایی در زمانی که بدهی نیز افزایش می یابد می تواند مضر باشد.

انواع ارزش خالص

ارزش خالص می تواند برای افراد، شرکت ها، موسسات، بخش ها و کشور ها به کار برده شود.

ارزش خالص در بازار های مالی و معاملات

در معاملات، ارزش خالص به عنوان ارزش دفتری یا حقوق صاحبان سهام نیز شناخته می شود و ترازنامه ها به عنوان صورت هایی برای ارزش خالص در نظر گرفته می شوند.

ارزش حقوق صاحبان سهام شرکت برابر با تفاوت بین ارزش کل دارایی و کل بدهی است.

ارزش های موجود در ترازنامه یک شرکت شامل هزینه های تاریخی و ارزش های دفتری می شود نه ارزش فعلی بازار.

موسسات و بانک ها و شرکت های که وام پرداخت می کنند زمانی که می خواهند به یک شرکت وام پرداخت کنند ابتدا سلامت مالی شرکت را بررسی می کنند، اگر بدهی ها نسبت به دارایی های شرکت بیشتر باشد نمی تواند وامی را دریافت کند زیرا وام دهنده اطمینان لازم برای بازپرداخت وام را ندارد.

ارزش خالص در امور مالی شخصی

ارزش خالص در امور مالی یک شخص ارزشی است که پس از کسر بدهی از دارایی شخص باقی می ماند.

بدهی های یک شخص می تواند مواردی مانند وام مسکن، مانده کارت اعتباری و انواع وام ها باشد و دارایی های یک شخص می تواند شامل مواردی مانند اوراق بهادار، حساب های پس انداز، املاک و موارد دیگر باشد.

اگر تمام دارایی های یک شخص به فروش برسد و بدهی های آن پرداخت شود مقداری که باقی می ماند دارایی خالص شخص می باشد.

البته موضوعی که لازم است بدانید این است ارزش دارایی خالص شامل ارزش بازار فعلی دارایی ها و هزینه های بدهی جاری می شود.

افرادی که ارزش خالص دارایی بالایی دارند به عنوان افرادی با ارزش خالص دارایی بالا یا HNWI شناخته می شوند که معمولاً شامل مدیران بازار های اصلی و یا مشاوران سرمایه گذاری و افراد مهم جامعه است.

توجه داشته باشید که ارزش دارایی خالص شخصی شامل ارزش بازار فعلی دارایی ها و هزینه های بدهی جاری است.

مثال ارزش خالص

خانواده ای صاحب دارایی های زیر است:

• خانه ای به ارزش 25.000.000
• حساب سرمایه گذاری به ارزش 10.000.000
• خودرو و سایر دارایی ها به ارزش 15.000.000

بدهی های این خانواده به شرح زیر است:

• وام معوقه به مبلغ 10.000.000
• وام خودرو بخ مبلغ 5.000.000

ارزش خالص دارایی این خانواده به شکل زیر محاسبه می شود:

ارزش خالص دارایی = (مجموع بدهی) - (مجموع دارایی)

35.000.000 = (10.000.000 + 5.000.000) - (25.000.000 + 10.000.000 + 15.000.000)

با توجه به محاسبه دارایی این خانواده و کسر بدهی های آن می توان گفت ارزش خالص دارایی این خانواده برابر با 35.000.000 است.

ارزش دارایی خالص منفی

در زمانی که بدهی از دارایی بیشتر باشد، ارزش خالص دارایی منفی تلقی می شود.

به طور مثال اگر مبلغ بازپرداخت وام ها، صورت حساب آب و برق و... از ارزش کل پول نقد و سرمایه گذاری های یک شخص بیشتر باشد، ارزش خالص دارایی های شخص منفی است.

ارزش خالص منفی به این معنی است یک شخص یا یک خانواده یا یک شرکت باید تمام تلاش خود را انجام دهند تا میزان بدهی را کاهش دهند.

استراتژی های مختلفی برای کاهش بدهی و مقابله با سختی ها در زمان افزایش بدهی وجود دارد که باید با تمرکز انجام شود، مذاکره برای کاهش بدهی ها و تعویق در زمان پرداخت و تلاش برای افزایش منابع مالی می تواند از استراتژی هایی باشد که باعث کمک در بحران های مالی می شود.

درصورت عدم تلاش برای کاهش و پرداخت بدهی ها، افراد و شرکت ها موضوعی با نام ورشکستگی روبه رو می شوند که تا سال های سال در کارنامه مالی افراد و یا شرکت ها باقی می ماند و باعث ایجاد جریان های سختی در روند زندگی آینده آنها می شود.

نتیجه گیری

در این مقاله به ارزش خالص دارایی پرداختیم و متوجه شدیم زمانی که ارزش دارایی از بدهی بالاتر باشد ارزش خالص دارایی مثبت است و نشان دهنده شرایط مطلوب مالی است و زمانی که بدهی از دارایی بیشتر باشد ارزش خالص دارایی منفی است و نشان دهنده شرایط نامطلوب مالی است که اگر کنترل نشود باعث ورشکستگی می شود.

برای بدست آوردن ارزش خالص دارایی می بایست میزان بدهی را از دارایی ها کم کنیم تا ارزش خالص بدست آید.

دارایی ها شامل تمام املاک، اسناد، اوراق بهادار و هر شیء یا وسیله ای که ارزش پولی دارد می شود و بدهی ها شامل هر حساب پرداختی یا وام و از قبیل این موارد می شود.