به چه کسی سرمایه گذار گفته می شود؟

سرمایه گذار، شخص یا نهاد دیگری (مانند: شرکت یا صندوق سرمایه گذاری مشترک) است، که سرمایه ای را با انتظار دریافت سود متعهدی سرمایه گذاری می کند.

سرمایه گذاران برای به دست آوردن سود و دستیابی به اهداف مالی مهم مانند: ایجاد پس انداز بازنشستگی، تامین مالی تحصیلات دانشگاهی یا صرفاً انباشت ثروت اضافی در طول زمان، به بازار های مالی مختلف متکی هستند.

طیف گسترده ای از بازار های سرمایه گذاری برای دستیابی به اهداف وجود دارد، از جمله: بازار سهام، اوراق قرضه، کالاها، صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق های قابل معامله در بورس (ETF)، معاملات آتی، ارز خارجی، طلا، نقره، ارز های دیجیتال و... .

سرمایه گذاران می توانند فرصت ها را از زوایای مختلف تجزیه و تحلیل کنند و به طور کلی ترجیح می دهند ریسک را به حداقل برسانند و بازده را به حداکثر برسانند.

نکات کلیدی

• سرمایه گذاران برای دستیابی به اهداف و مقاصد مالی از بازار های مالی مختلفی برای کسب سوداستفاده می کنند.
• بعضی از بازار های مالی برای سرمایه گذاری شامل سهام، اوراق قرضه، صندوق های سرمایه گذاری، مشتقات، کالاها، املاک و مستغلات و... است.
• سرمایه گذاران جدا از معامله گران هستند، زیرا سرمایه‌ گذاران در شرکت‌ ها یا پروژه‌ ها موقعیت‌ های استراتژیک بلند مدتی دارند اما معامله گران به دنبال کسب سود از موقعیت های کوتاه مدت هستند.
• سرمایه گذاران همچنین ممکن است به سمت استراتژی های رشد یا ارزش سوق داده شوند.

تفاوت سرمایه گذار با معامله گر

سرمایه گذار با معامله گر تفاوت دارد، یک سرمایه گذار سرمایه را برای سود بلند مدت استفاده می کند در حالی که یک معامله گر به دنبال کسب سود کوتاه مدت با خرید و فروش مکرر اوراق بهادار است.

سرمایه گذاران معمولاً با به کارگیری سرمایه به عنوان سرمایه گذاری سهام یا بدهی، بازدهی خود را افزایش میدهند.

سرمایه گذاری در سهام مستلزم دارا بودن سهام مالکیت به شکل سهام شرکت است، که ممکن است علاوه بر ایجاد سود سرمایه از سود سهام نیز بهرمند شوند.

سرمایه گذار با سرمایه گذاری و خرید دارایی ها برای بلند مدت، کسب سود می کنند اما معامله گران با معاملات متعدد در کوتاه مدت صاحب سود می شوند.

درک سرمایه گذاران

سرمایه گذاران یک دسته یکسان نیستند، هر سرمایه گذار تحمل ریسک، میزان سرمایه، ترجیحات و چهارچوب زمانی خاص خودش را دارد، به عنوان مثال: برخی از سرمایه گذاران ممکن است سرمایه گذاری های بسیار کم ریسکی را ترجیح دهند که منجر به سود های محافظه کارانه شود، مانند: گواهی سپرده و برخی محصولات اوراق قرضه.

با این حال، سایر سرمایه گذاران تمایل بیشتری به پذیرش ریسک اضافی در تلاش برای کسب سود بیشتر دارند، این سرمایه گذاران ممکن است در ارزها، بازارهای نوظهور یا سهام سرمایه گذاری کنند در حالی که هر روز با تغییرات و اتفاقات مختلف در روند این بازار ها سرو کار دارند.

همچنین می‌ توان بین اصطلاحات سرمایه‌ گذار و معامله‌ گر تمایز قائل شد، زیرا سرمایه‌گذاران معمولاً موقعیت‌ هایی را برای سال‌ ها تا دهه‌ ها نگه می‌ دارند در حالی که معامله‌ گران معمولاً موقعیت‌ ها را برای دوره‌ های کوتاه‌ تری نگه می‌ دارند، معامله گران احتمال دارد یک موقعیت را برای چند لحظه نگه دارند و با کسب سود سریعا موقعیت خود را ترک کنند از سوی دیگر، معامله‌ گران به دنبال موقعیت‌ هایی هستند که از چند روز تا چند هفته حفظ شوند.

سرمایه گذاران نهادی، سازمان هایی مانند شرکت های مالی یا صندوق های سرمایه گذاری مشترک هستند که پرتفوی های قابل توجهی در سهام و سایر بازار های مالی ایجاد می کنند.

اغلب، سرمایه گذاران نهادی قادر به جمع آوری پول از چندین سرمایه گذار کوچکتر (افراد و یا شرکت ها) به منظور سرمایه گذاری بزرگتر هستند، به همین دلیل، سرمایه‌ گذاران نهادی اغلب از سرمایه‌ گذاران منفرد و شخصی، قدرت و نفوذ بیشتری بر بازارها دارند.

سرمایه گذاران غیر فعال در مقابل فعال

سرمایه گذاران همچنین ممکن است استراتژی های مختلفی در بازار ها ایجاد کنند.

سرمایه گذاران غیر فعال تمایل دارند اجزای شاخص های مختلف بازار را بخرند و نگه دارند و ممکن است وزن تخصیص خود را به کلاس های دارایی خاصی بر اساس قوانینی مانند بهینه سازی میانگین واریانس تئوری مدرن پورتفولیو (MPT) بهینه کنند.

دیگران ممکن است انتخاب کنندگان سهام باشند که بر اساس تحلیل بنیادی صورت های مالی شرکت و نسبت های مالی سرمایه گذاری می کنند - اینها سرمایه گذاران فعال هستند.

یکی از نمونه‌ های یک رویکرد سرمایه گذاری فعال، سرمایه‌ گذاران ارزشی هستند که به دنبال خرید سهام با قیمت پایین نسبت به ارزش واقعی سهام هستند.

برخی ممکن است به دنبال سرمایه گذاری بلند مدت در سهام باشند که ممکن است در حال حاضر پول خود را از دست بدهند اما سهام آنها به سرعت در حال رشد است و آینده ای نوید بخش را ایجاد می کند.

سرمایه گذاری غیرفعال یا شاخص شده به طور زیاد محبوب شده است، تا جایی که در حال پیشی گرفتن از استراتژی های سرمایه گذاری فعال به عنوان منطق غالب بازار سهام شده است.