فیبوناچی چیست و چگونه محاسبه می شود؟

سطوح فیبوناچی، از دنباله فیبوناچی پیروی می کند.

دنباله فیبوناچی خطوط افقی هستند و نشان می دهد که حمایت و مقاومت در کجا ممکن است رخ دهد.

هر سطح دارای یک درصد است، درصد نشان می دهد که قیمت چقدر از حرکت قبلی عقب نشینی کرده است.

سطوح فیبوناچی به درصد های 23.6%، 38.2%، 61.8% و 78.6% تقسیم شده است.

این اندیکاتور مفید است زیرا می توان آن را بین هر دو نقطه قیمتی صعودی و نزولی ترسیم کرد، سپس نشانگری در این اندیکاتور سطوح بین آن دو نقطه را ایجاد می کند.

فرض کنید قیمت یک سهم 10 دلار افزایش یافته و سپس 2.36 دلار کاهش یابد. در آن صورت، 23.6% پس‌ رفت کرده است که یک عدد فیبوناچی است.

بسیاری از معامله گران معتقدند که اعداد فیبوناچی در بازارهای مالی نقش مهمی دارند.

سطوح فیبوناچی به نام ریاضیدان ایتالیایی لئوناردو فیبوناچی نامگذاری شد.

با این حال، لئوناردو فیبوناچی دنباله فیبوناچی را ایجاد نکرد، لئوناردو فیبوناچی این اعداد را پس از اطلاع از آنها از تجار هندی به اروپای غربی معرفی کرد.

سطوح فیبوناچی در هند باستان بین سال های 200 تا 450 به بعد از میلاد مسیح فرموله شد.

نکات کلیدی

• سطوح فیبوناچی در دو نقطه صعودی و نزولی قابل ترسیم است.
• سطوح فیبوناچی، درصد ارائه شده از مناطقی هستند که قیمت ممکن است متوقف یا معکوس شود.
• رایج ترین نسبت های استفاده شده شامل 23.6٪، 38.2٪، 50٪، 61.8٪ و 78.6٪ می باشند.
• به این سطوح به صورت انحصاری نباید تکیه کرد و نباید اگر روند به گونه ای بود که قیمت به یکی از سطوح درصدی برخورد کرد انتظار این را داشته باشیم که قطعا بازگشت روند ایجاد می شود.

سطوح فیبوناچی اولین بار در هند باستان فرموله شد

دنباله فیبوناچی توسط لئوناردو فیبوناچی ایجاد نشده بلکه قرن‌ ها قبل این دنباله توسط لئوناردو فیبوناچی به اروپا معرفی شد و توسعه یافت.

پس از کشف اعداد فیبوناچی توسط ریاضی دان هندی، نسل‌ های بعدی ریاضیدانان هندی در زمینه های مختلف به این اعداد اشاره کرده اند.

گفته می شود که اعداد فیبوناچی در اوایل سال های پس از میلاد مسیح در جامعه هند وجود داشته است.

فرمول سطوح بازیابی فیبوناچی

سطوح فیبوناچی فرمولی ندارند، هنگامی که این شاخص ها بر روی نمودار اعمال می شود، کاربر می تواند دو نقطه را انتخاب کند.

پس از انتخاب آن دو نقطه، خطوط بر حسب درصدی از آن حرکت، رسم می شوند.

فرض کنید قیمت از 10 دلار به 15 دلار افزایش یابد و این دو سطح قیمت، نقاطی هستند که برای ترسیم اندیکاتور اصلاح استفاده می شوند.

سپس، سطح 23.6% در 13.82 دلار خواهد بود (15 دلار - (5 دلار x 0.236) = 13.82 دلار).

سطح 50% در 12.50 دلار خواهد بود (15 دلار - (5 دلار در 0.5 دلار) = 12.50 دلار).

نحوه محاسبه سطوح فیبوناچی

در مورد سطوح فیبوناچی چیزی برای محاسبه وجود ندارد.

آنها درصدی از هر محدوده قیمتی انتخاب شده هستند، با این حال، منشاء اعداد فیبوناچی بسیار جذاب است.

اعداد فیبوناچی بر اساس روندی به نام نسبت طلایی ایجاد می شوند.

دنباله ای از اعداد را با صفر و یک شروع کنید؛ سپس، دو عدد قبلی را اضافه کنید تا یک رشته اعداد مانند زیر بدست آورید:

0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987... با ادامه رشته به طور نامحدود.

سطوح فیبوناچی همه از این رشته اعداد مشتق شده اند، پس از اینکه دنباله شروع شد با تقسیم یک عدد بر عدد بعدی، 0.618 یا 61.8٪ به دست می آید.

یک عدد را بر عدد دوم سمت راست آن تقسیم کنید، نتیجه 0.382 یا 38.2٪ است.

همه نسبت ها، به جز 50% (از آنجایی که یک عدد فیبوناچی رسمی نیست)، بر اساس برخی از محاسبات ریاضی شامل این رشته اعداد می باشند.

نسبت طلایی که به نسبت الهی معروف است، در فضاهای مختلفی از هندسه گرفته تا DNA انسان یافت می شود.

نکته جالب این است که نسبت طلایی 0.618 یا 1.618 در گل های آفتابگردان، کهکشان ها، پوسته ها زمین، آثار تاریخی و معماری یافت می شود.

سطوح فیبوناچی به شما چه می گوید؟

سطوح فیبوناچی را می توان برای ثبت سفارشات ورودی، تعیین سطوح توقف برای متضرر نشدن یا تعیین اهداف قیمت استفاده کرد.

به عنوان مثال؛ یک معامله گر ممکن است یک سهم را در حال حرکت به بالا ببیند؛ پس از یک حرکت صعودی، دوباره به سطح 61.8 درصد می رسد، سپس دوباره شروع به بالا رفتن می کند، از آنجایی که جهش در سطح فیبوناچی در طول یک روند صعودی رخ می دهد، معامله گر تصمیم به خرید می گیرد.

معامله‌ گر ممکن است حد ضرر را در سطح 61.8 درصد تعیین کند، زیرا بازدهی کمتر از آن سطح می‌ تواند نشان‌ دهنده شکست در روند معاملات باشد.

سطوح فیبوناچی نیز به روش های دیگری در تحلیل تکنیکال بوجود می آیند.

به عنوان مثال: آنها در الگوهای گارتلی و نظریه موج الیوت رایج هستند.

پس از یک حرکت قیمت قابل توجه به سمت بالا یا پایین، این اشکال در تحلیل تکنیکال نشان می دهند که روند های معکوس نزدیک به سطوح فیبوناچی خاص رخ می دهند.

زمانی که در تحلیل بازار های مالی از فیبوناچی استفاده می شود، می توان روند ها را بهتر شناسایی کرد.

سطوح فیبوناچی بر خلاف میانگین های متحرک ثابت هستند.

ماهیت ثابت سطوح قیمت در فیبوناچی امکان شناسایی سریع و آسان را فراهم می کند، این موضوع به معامله‌ گران و سرمایه‌ گذاران کمک می‌ کند تا زمانی که سطوح قیمت‌ ها در حال تغییر هستند، با احتیاط رفتار کنند.

ریتریسمنت فیبوناچی در مقابل پسوندهای فیبوناچی

در حالی که سطوح فیبوناچی درصد هایی را برای عقب نشینی اعمال می کنند، ریتریسمنت فیبوناچی درصد هایی را برای حرکت در جهت روند اعمال می کنند.

به عنوان مثال؛ یک سهام از 5 دلار به 10 دلار می رسد و سپس به 7.50 دلار باز می گردد، حرکت از 10 دلار به 7.50 دلار یک اصلاح قیمتی است.

اگر قیمت دوباره شروع به افزایش کند و به 16 دلار برسد، این یک تمدید است.

محدودیت های استفاده از سطوح فیبوناچی

در حالی که سطوح فیبوناچی نشان می دهند که قیمت ممکن است در کجا حمایت یا مقاومت پیدا کند، هیچ تضمینی وجود ندارد که قیمت واقعاً در آنجا متوقف شود، به همین دلیل است که اغلب از سیگنال های تایید دیگر استفاده می شود.

دلایل دیگر محدودیت سطوح فیبوناچی این است که تعداد آنها به قدری زیاد می باشد که احتمالاً قیمت در نزدیکی یکی از آنها اغلب معکوس می شود، مشکل این است که معامله گران در تلاش هستند تا بدانند کدام یک در هر زمان خاص مفید خواهد بود.

زمانی که نتیجه نمی‌ دهد، همیشه می‌ توان ادعا کرد که معامله‌ گر باید به جای آن به دنبال یک سطح فیبوناچی دیگری می‌ گشت.

چرا فیبوناچی ریتریسمنت مهم است؟

در تحلیل تکنیکال، سطوح فیبوناچی مناطق کلیدی را نشان می‌ دهند که ممکن است یک سهام، معکوس یا متوقف شود.

نسبت های رایج در سطوح فیبوناچی شامل 23.6٪، 38.2٪ و 50٪ در میان دیگر سطوح هستند.

معمولاً این موارد بین یک نقطه بالا و پایین برای یک اوراق بهادار رخ می دهد که برای پیش بینی روند آینده حرکت قیمت آن طراحی شده است.

نسبت های فیبوناچی چیست؟

نسبت های فیبوناچی از دنباله فیبوناچی مشتق شده به شکل زیر است:

0، 1، 1، 2، 3، 5، 8، 13، 21، 34، 55، 89، 144، 233،... و ادامه تا بی نهایت، در این روند اعداد، هر عدد به مجموع دو عدد قبل برابر است.

نسبت های فیبوناچی توسط روابط ریاضی موجود در این فرمول، ایجاد می شود.

به عنوان یک نتیجه؛ آنها تولید نسبت زیر 23.6٪، 38.2٪، 50٪ 61.8٪، 78.6٪، 100٪، 161.8٪، 261.8 درصد و 423.6٪. اگر چه 50٪ است نسبت فیبوناچی خالص نیست و از آن هنوز به عنوان یک شاخص حمایت و مقاومت استفاده می شود.

چگونه می توان سطوح فیبوناچی را در نمودار اعمال کرد؟

به عنوان یکی از رایج‌ ترین استراتژی‌ های معاملاتی تکنیکال، یک معامله‌ گر می‌ تواند از سطوح فیبوناچی برای نشان دادن جایی که وارد معامله می‌ شود استفاده کند.

به عنوان مثال: اگر معامله گر متوجه شود که پس از حرکت قابل توجه، سهام 38.2٪ کاهش یافته است؛ با شروع روند صعودی سهام او تصمیم می گیرد وارد معامله شود، از آنجایی که سهام به سطح فیبوناچی رسیده است، زمان مناسبی برای خرید تلقی می‌شود و معامله‌ گر حدس می‌ زند که پس از آن، سهام مجدداً حرکت صعودی را تجربه می‌ کند یا زیان اخیر خود را بازیابی می‌ کند.

چگونه یک سطح فیبوناچی ترسیم کنیم؟

سطوح فیبوناچی خطوط روندی هستند که بین دو نقطه قابل توجه، معمولاً بین کم‌ ترین و بیشترین قیمت ترسیم می شوند.

خطوط افقی متقاطع در سطوح فیبوناچی قرار می گیرند.

نتیجه گیری

سطوح فیبوناچی ابزار های مفیدی هستند که به معامله گران کمک می کنند سطوح حمایت و مقاومت را شناسایی کنند.

با اطلاعات جمع‌ آوری‌ شده از این سطوح معامله گران می‌ توانند معامله کرده و سطوح توقف ضرر را شناسایی و همچنین اهداف قیمتی را تعیین کنند.

سطوح فیبوناچی اگرچه مفید هستند، اما معامله گران اغلب از شاخص های دیگر برای ارزیابی دقیق تر روند ها و تصمیم گیری بهتر در معاملات استفاده می کنند.